Beethoven - Sonate in F-dur Opus 17 voor hoorn (of cello) en piano

Sonate in F major op.17 van Ludwig van Beethoven voor hoorn (of cello) en piano.

Bewecht door Armin Raab.
Vingeren de pianopartij van Andreas Groethuysen.
Vingeren en buigen de viool door Reiner Ginzel

Beethoven schreef de sonate voor hoorn tijdens een concert Giovanni Punto (Johann Wenzel Stich), de meest bekende hoornist bij de tijd, gaf 18 april 1800 in Wenen, in de Hofburg-theater. Het schrijven van de solopartij was om de tolk te zijn unieke mogelijkheden demonstreren, zodat het speelbaar door een klein aantal professionele virtuozen op de hoorn. Tot ruime verspreiding van het werk te garanderen, was het noodzakelijk om een "alternatieve" hebben. De originele uitgave werd gepubliceerd maart 1801 door de Weense uitgever Tranquillo Mollo, de enige bron van dit probleem, samen met het eerste deel van een hoorn cello deel. Volgens Carl Czerny, de componist zelf, die de afspraak gemaakt, dat de aard en de omvang van de wijzigingen in de hoorn versie te bevestigen. (...)